LCB stond voor één van de matchen van de waarheid. En kon sinds lang nog eens over bijna zijn volledige basisploeg beschikken. Arno en Lorenzo ontbraken nog met een blessure maar verder tekende iedereen present, op Sander na. Dit moet geleden zijn van ergens eind 2022. En het was er meteen ook aan te zien. Ook mentaal betekende dit een stevige boost.
Vilvoorde was ook duidelijk niet gekomen om ons de punten cadeau te geven. Vooral hun uitstekende spits maakte ons het leven behoorlijk zuur. Maar verdedigend was het wel allemaal wat minder bij Skendar. Central kwam uiteindelijk 2-0 voor maar door concentratieverlies op een hoekschop hingen de bordjes snel weer in evenwicht. LCB was echter gebrand om aan te knopen met een zege en liet allerminst het hoofd hangen. En zo konden we na twee knappe aanvallen gaan rusten met een 4-2 voorsprong. Ondertussen hadden we ook begrepen dat we vooral hun nummer 9 uit de match moesten houden en werd er met het mes tussen de tanden op hem verdedigd. We slikten maar één tegendoelpunt meer en scoorden zelf nog vijf keer. Een zeer sterke partij van onze mannen en zo hebben we toch weer laten zien dat niemand anders dan Central de verdiende kampioen zou zijn.
Zonder alle blessureleed zou het ongetwijfeld al lang beslist geweest zijn. Maar helaas speelt dit ook mee in het voetbal en zagen we onze 7-punten voorsprong wegsmelten tot slechts twee eenheden. Maar met nog maar twee wedstrijden te spelen volstaat één overwinning om de titel veilig te stellen. Dit zou nu maandag al officieus het geval kunnen zijn mits winst tegen de 3de in het klassement Londerzeel.
Kommentarer